Droga Krzyżowa ulicami naszej Parafii

8 marca 2024 roku po wieczornej Eucharystii rozpoczęła się Droga Krzyżowa na ulicach naszej Parafii w pobliżu kościoła pw. Św. Franciszka z Asyżu. 

Autorami tegorocznym rozważań byli Państwo Anna i Piotr Patejukowie – mieszkańcy wzgórza Św. Franciszka. Treści były przejmujące począwszy od wprowadzenia poprzez wszystkie Stacje. Już na początku podkreślono cierpliwość i wytrwałość Jezusa, Jego pokorne milczenie wobec wszystkich cierpień, jakie przyszło Mu przeżyć aż po haniebną śmierć. Nasze narzekania z banalnych powodów wobec heroizmu Zbawiciela, Jego Miłość zmuszają do przemyśleń. 

1 – skazanie człowieka wbrew sumieniu, wbrew dowodom i rozsądkowi dotyczy nas, którzy łatwo rzucamy pomówienia, obelgi czy rozsiewamy plotki. Warto posłuchać własnego sumienia. 

2 – Jezus przyjął ciężki krzyż, z którym wspinał się aż do śmierci. My często rezygnujemy zanim zarysuje się problem. A przecież Pan Bóg nie daje więcej niż zdołasz unieść. 

3 - łatwo jest popaść z rozpacz, smutek, zniechęcenie. Pierwszy upadek Jezusa był inny. Choć bolesny, lecz mimo ciężaru krzyża – ustał. 

4 – Maryja wszystko pamięta i wszystko widzi od narodzin dziecka po Krzyż, Golgotę. Serce Matki cierpi. A my czyż nie zadawaliśmy zbyt dużo bólu naszym rodzicom. 

5 – Szymon Cyrenejczyk pomaga pomimo zmęczenia pracą. Jezus odrzucony przez gawiedź. Dla Cyrenejczyka nie jest komfortowa sytuacja, a jednak idzie z Jezusem. Czasami trzeba być przy człowieku z marginesu. Bóg na to liczy. 

6 – Weronika ocierając twarz Jezusowi przywróciła Mu ludzką godność. Na ulicach naszego Osiedla, Miasta spotkamy ludzi, którym jesteśmy niechętni. Weronika dała przykład. 

7 – Jezus przygnieciony bólem znów upada. On wie, że moim wszystko trzeba dojść. Za Jego przykładem nie rezygnujmy w połowie zadania choćbyśmy nie widzieli sensu. 

8 – Jezus zwraca uwagę płaczącym kobietom. Zaniedbanie powołania małżeńskiego, rodzicielskiego to powód do opłakiwania. 

9 – Trzeci upadek to pokuta za nałogi, grzechy wyniszczające Rodzinę, Parafię, Ostródę, Polskę. Jeżeli Jezus podnosi się widząc swoją agonię, to czy człowiek nie jest w stanie podnieść się z nałogu, by żyć w trzeźwości z Chrystusem? Dasz radę. 

10 – Największe upokorzenie to publiczne odarcie z ubrania. Jezus przebaczył i to. My sami obnażamy się w różnych okolicznościach. Dajemy się zniewalać Złemu Duchowi. Jezus był prawdziwie wolny – przebaczył. 

11 – Jezus jako cieśla znał inne przybijanie, twórcze. Tymczasem poddał się haniebnemu przybijaniu. Ciężko jest zobaczyć człowieka, który jawnie krzywdzi i wybaczyć mu. Jezus to zobaczył. 

12 – Ludzi koniec, Ostatni oddech. Włócznia przebija bok. Wypływa krew i woda. Boże miłosierdzie. Po śmierci bliskiej osoby uważamy, że została pustka, rozpacz, załamanie. A przecież jest Zmartwychwstanie i Miłosierdzie Boże.  

13 Pieta - Maryja z umarłym Jezusem. Cierpi Matka a z nią całe otoczenie: ciemność, pęka skała, rozdziera się zasłona przybytku. Wypełnia się Stary Testament, a powstaje Kościół. W naszych sercach i umysłach długo trwa smutek Wielkiego Piątku. Jest to jednak konieczność wiodąca to Zmartwychwstanie, droga do Wielkanocy.

14 - Józef z Arymatei pochował Jezusa w swoim grobie tylko na 3 dni. Nie wiedział o tym. Groby naszych zmarłych też opustoszeją, nasze także. Czas uwierzyć w ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny.

Na zakończenie pytanie. Czy w naszej osiedlowej wieczornej wędrówce potrafimy dostrzec choć odrobinę Jerozolimskiej Drogi krzyżowej?

W czasie naszych modlitewnych rozważań pomagał mrok nocy rozświetlony blaskiem pochodni i niebieskimi światłami policyjnych samochodów. Śpiew Pani Organistki i scholii wydobywał z parafian licznie zgromadzonych atmosferę głębokiego przeżycia.

Teksty poszczególnych stacji recytowane były przez przedstawicieli następujących grup: Krąg Domowego Kościoła, Schola parafialna z Rodzicami, Chór parafialny, Ministranci i inne chętne dzieci, Rycerstwo Niepokalanej i Matki, wspólnota Wiara-światło, mieszkańcy Morlin, wspólnota Odnowy w Duchu Świętym, Żywy Różaniec, Kapłan, Siostry Terezjanki, Franciszkański Zakon Świeckich, Wdowy i Wdowcy, Ministranci Mężowie i inni chętni mężczyźni, Dzieci przygotowujące się do Pierwszej Komunii Świętej z Rodzicami, Rodzinny Żywy Różaniec, Młodzieżowa Wspólnota Oazowa, Młodzież przygotowująca się do Sakramentu Bierzmowania oraz wszyscy inni chętni, którzy nieśli jeszcze krzyże. Według powyższego porządku grupy niosły Krzyż. Tak dotarliśmy do świątyni, gdzie ojciec Proboszcz podziękował zaangażowanym w przygotowanie i poprowadzenie Nabożeństwa. Na zakończenie była modlitwa za Papieża, uzyskaniu Odpustu zupełnego i Kapłańskie Błogosławieństwo.

Pani Małgorzata Bukowska